Ski-expeditie
In april en mei 2007 stak ik met mijn vrouw, Jolanda Linschooten, op ski’s de Groenlandse ijskap over. Een barre skitocht van ruim 600 kilometer door een ongerepte witte wildernis. Tot mijn stomme verbazing bleek de ongerepte witte wildernis minder maagdelijk dan ik dacht.
Het Thule-incident
Op 21 januari 1968 stortte nabij Thule in Noordwest-Groenland een Amerikaanse B-52 bommenwerper neer, met vier nucleaire bommen aan boord. De conventionele wapens en munitie aan boord van de B-52 ontploften, zonder dat de kernbommen tot detonatie kwamen. Een groot gebied in de omgeving van de crash raakte nucleair verontreinigd met alle gevolgen van dien, maar het meest opmerkelijk is het feit dat een van deze kernbommen nooit is teruggevonden. In de aanloop naar onze expeditie raakte ik steeds meer gefascineerd door deze verdwenen kernbom en struinde het internet af op zoek naar meer informatie.
In het vizier van de NSA
Mijn activiteiten bleven echter niet onopgemerkt. Steeds sterker kreeg ik het vermoeden dat de inlichtingendiensten mij in het vizier hadden. Veertig jaar na het zoekraken van de kernbom is men blijkbaar niet gecharmeerd van iemand die op zoek is naar de waarheid. Mijn emails kwamen opeens niet meer aan, of met een vreemde vertraging. Ik mailde een linkje naar een vriend over een website met classified informatie over kernwapens en de volgende dag was de site plotseling geblokkeerd en lag mijn email helemaal plat.
Tijdens onze tocht over de ijskap waren de aanwijzingen onmiskenbaar, zoals de tot dusver onopgehelderde verdwijning van een deel van onze expeditie-uitrusting op Groenland; het Delta Force team, dat ons observeerde tijdens de aanloop naar de ijskap en de militaire aanwezigheid bij het officieel verlaten radarstation DYE-2. Niet alleen wijzelf, ook de website van onze expeditie werd in de gaten gehouden door het Amerikaanse leger, alleen waren ze in 2007 nog net niet slim genoeg om dat te maskeren. Mijn toenmalige uitgever was zelfs van mening dat ik paranoïde verschijnselen vertoonde.
Nu weten we inmiddels meer, maar indertijd – in 2007 – moest de klokkenluider Snowden nog naar buiten treden met zijn documenten over de NSA-praktijken. De Amerikaanse operatie Iceworm, waarbij mobiele lanceerinstallaties voor kernraketten onder het Groenlandse ijs geplaatst zouden worden, was nagenoeg onbekend, net als de militaire basis Camp Centurion dat als test hiervoor onder het ijs gebouwd werd.
Groenland is HOT
Pas nu door klimaatverandering de ijskap zich terugtrekt en de geheime resten van Camp Centurion vrijgeeft, krijgt Groenland internationale aandacht in de media. Zozeer zelfs dat de geschifte Amerikaanse president Trump twittert dat hij Groenland wil kopen en boos wordt als de Denen en Groenlanders dat resoluut afwijzen.
Alles bij elkaar is het gegeven van de verdwenen Amerikaanse kernbom op Groenland tamelijk bizar. Hoe het echt zit dat weet geen mens, maar er zat wel een goed verhaal in.
Hilde
Hoi Frank, wat ik niet snap aan je verhaal hierboven is dat je vertelt dat alleen de conventionele wapens waren afgegaan maar de kernkoppen niet detoneerden, terwijl er volgens jou wel radioactieve besmetting heeft plaatsgevonden. Dat zou dan toch niet moeten kunnen? Of wil je op deze manier duidelijk maken dat het niet anders kan dan dat die ene kernkop ook is ontploft?
admin
Door de explosie van de conventionele lading is een (of meer) kernbom(men) uit elkaar geslagen en over een groot oppervlak verspreid. Vandaar de radioactieve besmetting van de omgeving. Als er een kernexplosie had plaatsgevonden was de hele luchtmachtbasis weggevaagd. Toen alle radioactieve troep op het zee-ijs was verzameld en afgevoerd ontdekten ze pas dat er minder radioactief materiaal verzameld was dan er aan boord had moeten zijn. De ontbrekende hoeveelheid kwam precies overeen met een kernbom… Ik zeg, lees Het Thule-incident en dan wordt het allemaal duidelijk!