Ik krijg wel vaker email via het contactformulier op mijn auteurspagina, maar deze keer is het wel een heel bijzonder bericht.
Beste Frank,
Onlangs ben ik erachter gekomen dat er boeken worden uitgegeven over een hoofdpersoon met mijn exacte voor-/ en achternaam.
Ik vind dit erg vervelend en was hier graag van tevoren van op de hoogte gebracht.
Dit is niet gebeurd, dus hoor ik graag van je hoe we dit op kunnen lossen.
Met vriendelijk groeten,
Tom Brandt
In eerste instantie schiet ik in de lach en check het mailadres. Welke grappenmaker stuurt mij dit bericht? Vervolgens bekruipt me toch een ongemakkelijk gevoel. Heb ik identiteitsroof gepleegd door zomaar iemands naam te gebruiken in een thrillerreeks?
Hoewel ik het vooral als een probleem van Tom Brandt zelf beschouw, blijf ik toch hangen op de laatste woorden: ‘hoe we – meervoud – dit op kunnen lossen’. Zo word ik opeens mede-eigenaar gemaakt van Tom Brandt zijn probleem.
‘Stuur Tom Brandt op hem af’, krijg ik als tip. ‘Die weet zich altijd uit de meest penibele situaties te redden.’ Eenvoudig gezegd, maar als geestelijk vader van Tom heb ik hierin natuurlijk een eigen verantwoordelijkheid.
En aan wat voor oplossing zou Tom Brandt denken? Stuurt hij aan op een afspraak om dit uit de wereld te helpen? Stelt hij dan voor dat ik de Tom Brandt boeken uit de winkel laat halen? Moet ik Tom laten vermoorden in een volgend boek? Verwacht hij een koffer vol bankbiljetten voor zijn fair share van de royalty’s? Of wordt het een ontmoeting in een uithoek van het Westelijk havengebied, waar ik in een martelcontainer onder dwang van een vuurwapen mijn eigen laptop met het volgende Tom Brandt manuscript moet vermorzelen met een voorhamer. Ja, als thrillerauteur heb je maar een kleine aanleiding nodig om een compleet horrorscenario voor je te zien.
De zaak Tom Brandt blijft lastig. Stiekem hoop ik dat de kwestie niet in der minne geschikt wordt en er een rechtszaak volgt. Dat zou publicitair natuurlijk geweldig zijn. Voorlopig laat ik het bij het volgende antwoord:
Geachte heer Brandt, beste Tom,
Wat een toeval dat uitgerekend uw voor en achternaam gebruikt zijn als hoofdpersoon in een reeks boeken van mijn hand. Ter geruststelling, de boeken zijn fictie en de betreffende Tom Brandt staat in geen enkele relatie tot uw persoon. Evenmin als de tientallen andere Tom Brandts die op Linkedin en Facebook te vinden zijn in onder andere Nederland, Engeland, Duitsland, Zweden en de VS.
Tja, de combinatie van Tom en Brandt als exacte voor / achternaam komt toch vrij vaak voor. Vandaar ook dat auteurs bij het gebruik van namen in fictie boeken niet aan enige vorm van inspraak, goedkeuring of kennisgeving gebonden zijn. Het zou auteurswerk onmogelijk maken. Stel dat ik een personage: Willem de Vries zou noemen. In uw optiek zou ik dan waarschijnlijk meer dan duizend mensen vooraf om goedkeuring moeten vragen. U zult begrijpen dat dat niet kan.
Uit uw mail kan ik overigens op geen enkele wijze afleiden dat u daadwerkelijk Tom Brandt bent. Iedere grappenmaker kan een gmail adres aanmaken, in uw geval met (gefingeerd, FvZ) ‘xyz001’ en mij een mail sturen. Voor uw vraag is het verder niet relevant, maar het illustreert wel de onmogelijkheid om vooraf mensen te informeren.
Mocht u ondanks mijn toelichting het vervelend vinden uw naam tegen te komen in een boek, dan adviseer ik u de boeken vooral niet te lezen. Dat lijkt me de beste oplossing.
Hartelijke groet,
Frank van Zwol
Dit bericht verscheen eerder op De Spaningsblog
Alex
Ik lees tussen de regels door dat er behoefte lijkt te zijn om Schokgolf in meerdere talen uit te brengen.
admin
Dat wordt inderdaad wel eens tijd!